Poliuretanu nie można nazwać czystymi tworzywami sztucznymi, tak jak PCW lub polietylenu. Poliuretan jest bowiem polimerem o różnorodnym składzie chemicznym oraz strukturze. Tworzywa poliuretanowe odznaczają się dużą różnorodnością, najczęściej występująca forma to pianki oraz elastomery.
Poliuretan - z czym to się je?
Poliuretany występują w farbach, lakierach, klejach czy środkach, które nadają elastyczność innym tworzywom. Dzięki swojej uniwersalności poliuretany możemy spotkać w wielu przedmiotach codziennego użytku, a ich popularność ciągle rośnie. Najpopularniejszą formą występowania jest pianka sztywna i elastyczna. Największe zapotrzebowanie na ten materiał występuje natomiast w przemyśle meblarskim, budownictwie oraz branży motoryzacyjnej.
Pianki poliuretanowe
Rzućmy teraz nieco światła na pianki. Jest to bez wątpienia tworzywo o bardzo szerokim zakresie wykorzystania. Swoje zastosowanie mają one w wielu dziedzinach gospodarki. Generowanie zapotrzebowania na tego rodzaju materiały znajdziemy szczególnie w sektorze przemysłowym. W zależności od ich przeznaczenia, pianka może posiadać różne właściwości chemiczne. Eksperci nieustannie pracują nad modernizacją poliuretanów i tworzonych z nich elementów, po to by sprostać oczekiwaniom klientów. Pianki poliuretanowe podzielić możemy na twarde oraz elastyczne. Wpływ na to, jakie będą ostateczne właściwości pianki, ma użycie odpowiedniego rodzaju reagentów. Z pianek elastycznych korzysta w znacznej mierze przemysł tapicerski, jak również producenci materacy, mebli ogrodowych, motoryzacja czy lotnictwo. W przemyśle meblarskich spotkać możemy je głównie, jako poduszki oraz wypełnienia w meblach wyściełanych. W motoryzacji swoje zastosowanie znajdują przede wszystkim, jako materiał wyściełający siedzenia czy podłokietniki. Pianki stosuje się również w produkcji filtrów powietrza, wykładzin i zabawek. Nie sposób również pominąć zapotrzebowania generowanego przez branże AGD i sektor budowlanych. Bardzo często pianki pełnią tam rolę materiałów izolacyjnych, duża w tym zasługa ich zdolności adaptacji do skrajnych temperatur.
